Friday, July 17, 2009

ငယ္ငယ္တုန္းက အာဇာနည္ေန႔

အာဇာနည္ေန႔ကို ေရာက္ေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းက အာဇာနည္ေန႔ကို သတိရမိတယ္။ မေမ႔အပ္ေသာ ေန႔ေတြထဲမွာ အာဇာနည္ေန႔ ကထိပ္ဆံုးကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တည္းက လြတ္လပ္ေရးေန႔၊ ျပည္ေထာင္စုေန႔ စတာေတြထက္ အာဇာနည္ေန႔ဆိုတာကို အရင္ဆံုး မွတ္မိေနတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အာဇာနည္ေန႔ေရာက္ရင္ အေလးျပဳ ရေတာ့မယ္ဆိုတာကို သိေနတယ္ေလ။ ေန႔လည္ ၁၀း၃၇ အခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ ျမန္မာ့အသံကေနျပီးေတာ့ ဥၾသ ဆြဲေတာ့တာပဲ ဒီအခ်ိန္မွာဆို ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ေနေန အေလးျပဳေတာ့တာေပါ့။ ငယ္ငယ္တုန္းက အာဇာနည္ေန႔တိုင္း အေလးျပဳခဲ့ဘူးပါတယ္။ ေလးငါးႏွစ္ေလာက္ဆက္တုိက္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္ေလ။

တကယ္တမ္းမွတ္မိေနတာ တစ္ေန႔ပဲရိွေတာ့တယ္ က်န္တာေတြကို စဥ္းစားလို႔မရေတာ့ဘူး။ အဲဒီမွတ္မိေနတဲ့ေန႔ေလးက ကၽြန္ေတာ္က အခန္းထဲက ေဖေဖ ေမေမတို႔ အိပ္ယာေပၚမွာ ကစားေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာ အဲဒီအခ်ိန္က ေရဒီယို မရိွေသးဘူး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခါင္းရင္းကအိမ္မွာ ေရဒီယို ရိွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္သိလိုက္တာက ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ကလွမ္းကစကားေျပာတာ အာဇာနည္ေန႔အတြက္ ဥၾသဆြဲျပီတဲ့ သားေလး ထထ အေလးျပဳလိုက္တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္စစ္သား အရမ္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာပါ အေလးျပဳတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ကၽြမ္းက်င္တဲ့ အလုပ္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က စစ္တပ္ထဲလိုက္သြားျပီး ေလွ်ာက္လည္တဲ့အခါ စစ္ခရာနဲ႔ အေလးျပဳေနတာေတြ႕ေတာ့ ပိုျပီး၀ါသနာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္လည္းထျပီး အေလးျပဳလိုက္တာေပါ့ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အာဇာနည္ေန႔ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္စိတ္ထိခိုက္ ျပီးနာၾကည္းစရာေကာင္းတယ္ဆိုတာ အသက္ငယ္ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္မသိေသးပါဘူး ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာလည္း ဘာမွန္းမသိေပမယ့္ အေလးျပဳတာေတာ့မပ်က္ကြက္ပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ မိဘေတြေျပာျပတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ က်ဆံုးတဲ့ ေန႔တဲ့ ဒါေၾကာင့္မိုလို႔ အေလးျပဳ လို႔ရေအာင္ ျမန္မာ့အသံ ကဥၾသဆြဲေပးတယ္လို႔ ရွင္းျပပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ က အသက္ ၄ ႏွစ္ ၅ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရိွဦးမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဇာနည္ေန႔ ေရာက္တုိင္းကၽြန္ေတာ္ မေမ႔ေတာ့ပါဘူး အခုအခ်ိန္အထိလည္း ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိေနဆဲပါပဲ။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသက္အရြယ္ေတြက အာဇာနည္ေန႔ကို မေမ့ၾကပါဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ မေမ့ၾကတာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးအမ်ိဳး ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ကိုယ့္တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးသြားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ က်ဆံုးသြားလုိ႔၊ အာဇာနည္ေန႔ဆို ရံုးပိတ္မယ္၊ ေက်ာင္းပိတ္မယ္ ေစ်းပိတ္မယ္ေပါ့ စသျဖင့္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သတိရေနေသးတာေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဇာနည္ေန႔ က ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ျဖစ္တယ္ဆိုတာေလာက္ပဲ သတိထားမိေနေသးတာေတာ့၀မ္းနည္းမိတယ္။ အာဇာနည္ေန႔မွာ က်ဆံုးသြားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြထဲက တိုင္းျပည္အတြက္ အရမ္းအေရးပါတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္တကြ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ အေၾကာင္းကို တခ်ိဳ႕လူငယ္ေတြမသိၾကေတာ့ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း ေတာ္ေတာ္ ျဖစ္သြားတယ္ဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အသိအစ္ကိုၾကီးတစ္ေယာက္က သူ႕ရံုးကေကာင္ေမေလးႏွစ္ေယာက္ ကိုေမးဖူးတယ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔က ဘာေန႔လဲဆိုေတာ့ ျပည္ေထာင္စုေန႔တဲ့၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၄ ရက္ေန႔က ဘာေန႔လဲဆိုေတာ့ ခ်စ္သူမ်ားေန႔တဲ့ သိတယ္ဗ်ာ။ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၃ ရက္ေန႔ကဘာေန႔လဲ လို႔ေမးေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္က ေခါင္းကုတ္သြားျပီး "အင္း သိေတာ့သိတယ္ .... စိုင္းစိုင္းေမြးေန႔လား ထြန္းထြန္း(Example) ရဲ႕ေမြးေန႔လား မမွတ္မိေတာ့ဘူး" တဲ့ ေကာင္းေရာဗ်ာ။ အဲဒီေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အာဇာနည္ေန႔ ကိုရံုးပိတ္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းပိတ္လို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္မွတ္မိေနေသးတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ရမလိုျဖစ္ေနပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အာဇာနည္ေန႔ ေရာက္တုိင္း ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမိတာ အမွန္ပါပဲဗ်ာ။

Tuesday, July 14, 2009

ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ ေဘာလံုးပြဲ


ဟိုတေန႔ က သူငယ္ခ်င္းေတြက ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းေျပာၾကေတာ့ ကိုယ္က ဘာမွမသိေတာ့ သူတို႔ စကား၀ိုင္းထဲ ၀င္မေျပာႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးက ေဘာလံုးပြဲကို စိတ္၀င္စားၾကတယ္။ သူတို႔က ေဘာလံုးပြဲစဥ္ေတြ အားကစားသမားေတြအားလံုးကို သိတယ္ေလ။တကယ္ေတာ့ ေဘာလံုးကန္တယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္နဲ႕ လိမ္လိုက္ေခါက္လိုက္နဲ႔ မကစားတတ္ပါဘူး။ ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ မကစားတတ္ဘူးဆိုေပမယ့္ လုံး၀မကစားဘူးေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အရင္တုန္းကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ အေဖာ္ေကာင္းတဲ့အခါ ေဘာလံုးကစားျဖစ္ပါတယ္။ အားကစားလုပ္တာ က်န္းမာေရး ေကာင္းတယ္လို႔အမ်ားက ေျပာၾကတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အားကစားဆုိတာကလည္း အားလို႔ကစားတာ၊ က်န္းမာေရးအတြက္ ကစားတာ၊ ၀ါသနာပါလို႔ ကစားတာ စသျဖင့္ေပါ့ အမ်ားၾကီး ရိွႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ပိုက္ေက်ာ္ျခင္းနဲ႔ ၾကက္ေတာင္ရိုက္တာကို ေသခ်ာကစားျဖစ္ပါတယ္။ ေဘာလံုးကေတာ့ ကိုယ္မကၽြမ္းက်င္တဲ့ ကစားနည္းျဖစ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြမ်ားမ်ားနဲ႔ အေဖာ္ေကာင္းရင္ေတာ့ ကစားျဖစ္တယ္။ ေဘာလံုးပြဲ အေၾကာင္းလည္း သိပ္နားမလည္းဘူး ဘယ္သူကဘယ္အသင္းကလည္း ဆိုတာလည္း မသိဘူး၊ ဘယ္ကစားကြက္လည္းဆိုတာလည္း မသိပါဘူး၊ေဘာလံုးပြဲလည္း မၾကည့္ျဖစ္ပါဘူး။ ေယာက္က်ားေလးျဖစ္ျပီး ေဘာလံုးအေၾကာင္းနားမလည္ရမလားလို႔ အျပစ္တင္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဟုိတေန႔က ရတနာပံု ေဘာလံုးအသင္း ပထမရသြားတယ္ဆိုလို႔ ၀မ္းသာမိတယ္။ ၀မ္းသာရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ပိုင္ရွင္က ကၽြန္ေတာ့္ အစ္မ တစ္ေယာက္ရဲ႕ မိတ္ေဆြ ျဖစ္လို႔လဲပါတယ္။ ကိုယ့္အစ္မ ရဲ႕မိတ္ေဆြ ဆုိေတာ့ ကိုယ္လည္းမသိစိတ္က အႏိုင္ရေစခ်င္ေနတယ္ေလ။

အခုျပန္ျပီး သတိရလို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ေဘာလံုးပြဲ အေၾကာင္းေျပာရဦးမယ္၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ အေဖာ္ေကာင္းတာနဲ႔ လိုက္သြားျပီး ကစားျဖစ္ခဲ့တာပါ။ "အလြတ္တန္း ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲ" ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ေတြလို ၀ါသနာရွင္ေတြ ပဲလာျပီးကစားမယ္ထင္ခဲ့တာလည္းပါတယ္။ တကယ့္ကိုအေပ်ာ္ပဲဆိုျပီး ၀င္ျပီးစာရင္းေပးလိုက္ၾကတာေပါ့။ ေဘာလံုးပြဲ ကစားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ေလ့က်င့္ၾကရျပီေလ။ မနက္မနက္ဆို တကၠသိုလ္ ေလာလံုးကြင္းကုိသြားၾကျပီး ၀တ္စံုျပည့္နဲ႔ ေလ့က်င့္ၾကတာ၊ ၀တ္စံုျပည့္နဲ႔ေလက်င့္ရတာလည္း အေၾကာင္းရိွတယ္၊ ဘယ္သူမွ ေဘာလံုးကို ေဘာကန္ဖိနပ္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမကန္ တတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာကိုယ္ေတြ ကေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ေတာင္ မနည္းေခ်ာ္မလဲေအာင္ လုပ္ရေတာ့တာေပါ့။ ကြင္းထဲေရာက္မွ ဖိနပ္မႏိုင္လို႔ ေခ်ာ္မလဲမွာ စိုးလို႔ ေလ့က်င့္တာနဲ႔ ေဘာလံုးေတာင္ေကာင္းေကာင္း မေလ့က်င့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေလ့က်င့္တာကနည္းနည္းပါ ခဏကစားျပီး နားေနလိုက္ အေအးေသာက္လိုက္ သံပုရာသီးစားလုိက္နဲ႔ အဆင္ကိုေျပလို႔။ ေလ့က်င့္ခန္းက မနက္ပိုင္းလုပ္တယ္။ညေနပိုင္းက ဘီယာေသာက္ၾကတယ္ မနက္ျဖန္အတြက္ ကစားကြက္ေတြကို ေဆြးေႏြးၾကတာ ဆိုျပီးေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္တာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ ေဘာလံုးကန္မယ့္ရက္ကို ေရာက္ဖို႔ တစ္ပတ္ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ ဒိုင္လူၾကီးေတြဆီကို ပိုက္ပိုက္စုျပီး ေရာက္ေအာင္သြားရေတာ့တာပဲ။ ကိုယ့္အသင္းအေျခအေနကို ကိုယ္ေတြကအသိဆံုးေလ။ ဒိုင္လူၾကီးေတြကို သြားျပီး ဖားရေတာ့တာေပါ့၊ သြားျပီးညိွရေတာ့တာေပါ့ ဖိုင္နယ္မေရာက္ရင္ေန ပထမဦးဆံုးပြဲေလး ႏိုင္ရင္ေတာ္ျပီေပါ့။ ကြင္းလယ္ဒိုင္က တစ္ပုံး၊ စည္းၾကပ္ဒိုင္ ႏွစ္ေယာက္ကို ငါးပုလင္းဆီ ေလာက္ကန္ေတာ့ လိုက္တယ္။ဒီေတာ့မွ ဒိုင္လူၾကီးေတြက ေျပာတယ္ ေဘာလံုးကို ၁၈ ကိုက္ထဲ (ပင္နယ္တီဧရိယာ) ထဲေရာက္ေအာင္ ဆြဲလာခဲ့ ျပီးရင္ လွဲခ်လိုက္ ပင္နယ္တီေပးမယ္။ တျခားအသင္းသားေတြကိုလည္း လူကၽြံေဘာေတြဖမ္းေပးမယ္၊ ျပစ္ဒဏ္ခဏခဏ ေပးမယ္ေပါ့။ တကယ္တန္းကန္လည္းကန္ေရာ စမ္းေခ်ာင္းလူငယ္ အသင္းနဲ႔ေတြ႕တာ တဖက္အသင္း ကလည္းေကာင္းသလားမေမးနဲ႔ ေန႔တိုင္းကန္ေနၾကတဲ့။ တဖက္အသင္းက ေကာင္းလြန္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ၁၈ ကိုက္ထဲမေျပာနဲ႔ ကိုယ့္အသင္းဘက္ျခမ္းကေနေတာင္ ေက်ာ္ေအာင္မနည္းကန္ရတယ္။

ဒါေပမယ့္ အသင္းအုပ္ခ်ဳပ္သူက ဘယ္ေလာက္ေတာ္သလဲမေမးနဲ႔ ကိုယ့္လူေတြက နည္းနည္းေမာတာနဲ႔ လွဲလွဲ ခ်ေနေတာ့ သူကလည္းေတာ္ေတာင္နာလို႔လွဲတယ္ထင္ေနျပီး လက္ထဲ မွာကိုင္ထားတဲ့ ဒဏ္ေၾကလိမ္းေဆးနဲ႔ လာလာျဖန္းရတာ ေဘာလံုးကန္သေလာက္ေမာတယ္တဲ့ဗ်ာ။ ေနာက္ဆံုး မိနစ္ ၉၀ ျပီးေအာင္ေတာင္ ေသမေလာက္ကစားလုိက္ရတယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ဆို ကိုယ့္ကုိယ္ကို ေသျပီေတာင္ထင္တာ နားထဲကေလေတြထြက္ျပီး မ်က္လံုးေတြဆိုျပာ ေနတာပဲ။ ေနာက္ဆံုးပြဲျပီးသြားေတာ့မွ ေျခေထာက္ေတြကနာ လက္ေတြကနာ ျပီး တကိုယ္လံုးလဲ ထံုေနတာပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အသင္းအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ၾကီးက သူလာလာျဖန္းေပးတာထံုေဆးပါတဲ့ဗ်ာ။ ကဲေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ေဘာလံုးကုိစိတ္နာတာ အဲဒီကတည္းကပါဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ကို ေၾကးစားေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲမွာ ငွါးမယ့္အသင္းပိုင္ရွင္ေတြ ကိုသနားလို႔ ေဘာလံုးကုိ လွည့္ကိုမၾကည့္ေတာ့တာပါဗ်ာ...... အဲဒီေတာ့ဒီေကာင္ေဘာလံုးပြဲ အေၾကာင္းမသိတာ ဘာဆန္းလဲေနာ္...

(သူငယ္ခ်င္းေတြန႔ဲ ေဘာလံုးကန္တုန္းက အေၾကာင္းကိုသတိရမိလို႔ပါ )

Wednesday, July 1, 2009

ျပံဳးရယ္စရာဟာသ (၁)

(၁)မီးအားက်ေနလို႔


Customer : ကၽြန္ေတာ့္ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားလဲမသိဘူး

Technician: ဟုတ္ကဲ့ ဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ ခင္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္။ Power မ၀င္ေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။

Customer : ဟုတ္လား ဘာမွေတာ့အမွား မလုပ္မိပါဘူး။

Technician: ဒီမွာ Power Supply က 110 Volt ျဖစ္ေနတယ္ေလ၊ 110 Volt ေျပာင္းလိုက္လို႔ေလာင္သြားတာပါ။

Customer : ဘာကြ 110 Volt ေျပာင္းလိုက္လို႔ ေလာင္သြားတာဟုတ္လား၊

Technician: ဟုတ္ပါတယ္၊ မီးအားက 220 Volt သံုးတာေလ။

Customer : မင္းက ငါ့ကို ငတုံး ထင္လို႔လား၊ ငါမီးအားကို ၾကည့္ျပီးျပီ 90 Volt ပဲ၀င္တယ္ကြ။



(၂) Screen Saver ထည့္ေပးပါ


Customer: ေမာင္ေလး အစ္မရဲ႕ ကြန္ပ်ဴတာမွာ Screen Saver ထည့္ေပးပါေနာ္။

Technician: ဟုတ္ကဲ့ အစ္မ ဘယ္ကြန္ပ်ဴတာမွာ ထည့္ေပးရမွာလဲ။

Customer: အစ္မ အခုယူလာခဲ့တယ္......ခဏေနာ္.....သြားယူလိုက္ဦးမယ္..

Technician: ဟုတ္ကဲ့ပါ။

Customer: ေရာ့.....ေမာင္ေလး ဒီကြန္ပ်ဴတာထဲမွာ ထည့္ေပးေနာ္။

Technician:အာ.... အစ္မ ဒီဟာက ေမာ္နီတာေလ... Screen Saver ဆိုတာက PC ထဲမွာ Install လုပ္ရတာေလ။

Customer: မဟုတ္ပါဘူး အစ္မက Screen Saver ကို ဒီေမာ္နီတာ မွာပဲေပၚခ်င္တာေလ....




(၃) နီေကးေ၀ၚ


တစ္ခါတုန္းကေပါ့ Computer Center တစ္ခုမွာ တရုတ္လူမ်ိဳး တစ္ေယာက္ကြန္ပ်ဴတာ လာ၀ယ္ပါတယ္။ Sales Center ကအေရာင္းစာေရးမေလး တစ္ေယာက္က တရုတ္လို နည္းနည္းတတ္တယ္ေလ။ ဟုိတရုတ္လူမ်ိဳးကလည္း အဂၤလိပ္လို မေျပာႏိုင္ေတာ့ သူ႕ကိုပဲအားကိုးရေတာ့တာေပါ့။

ကြန္ပ်ဴတာကို စိတ္ၾကိဳက္၀ယ္ျပီးေတာ့ ပိုက္ဆံရွင္းတဲ့ အခါမွ တရုတ္လိုတတ္တဲ့ အေရာင္းစာေရးမေလး ရဲ႕စကားေၾကာင့္ တရုတ္လူမ်ိဳးၾကီးနားမလည္ႏိုင္ေတာ့တာေပါ့။ အေရာင္းစာေရးမေလး ေျပာလိုက္တာက....

"နီေကးေ၀ၚ တန္း အစိမ္း"

တရုတ္ၾကီးလည္း နားမလည္ဘူးေပါ့ ဘာေတြေျပာလည္း မသိဘူးလို႔ေျပာတယ္။ စာေရးမေလးကလည္း သူေျပာတာနားမလည္ရေကာင္းလားေပါ့...ထပ္ေျပာတယ္....

"နီေကးေ၀ၚ တန္း အစိမ္း"
"နီေကးေ၀ၚ တန္း အစိမ္း"

အမွန္ေတာ့ သူေျပာလိုက္တာက "ငါ့ကို ဆယ္ေဒၚလာ ေပးပါ" လို႔ေျပာလိုက္တာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရဲ႕ ဘန္းစကားနဲ႔ တရုတ္လူမ်ိဳးအစစ္နဲ႔ ေတြ႕သြားလို႔ နားမလည္ေတာ့တာေပါ့။

နီေကးေ၀ၚ = ငါ့ကိုေပးပါ
တန္း = ၁၀
အစိမ္း = ေဒၚလာ

(တရုတ္လို အသံထြက္မွားရင္ျပင္ေပးၾကပါေနာ္)



(ကၽြန္ေတာ္ ကြန္ပ်ဴတာစင္တာ မွာ အလုပ္လုပ္တုန္းက ၾကံဳခဲ့တာေလးေတြပါ)